Kunst op de Hondsrug

Evelyn van Oosterhout

Verborgen sporen

Ik ben Evelyn van Oosterhout en ik werk met dierlijk materiaal. Ik vind het jammer dat er zo veel weggegooid wordt en ik wil laten zien, dat de rest materialen erg mooi zijn. Dat doe ik ook in sommige van mijn schoolprojecten, zoals het scholenproject het nieuwe beeld. In dit project gaan leerlingen een eigen beeld, geïnspireerd op een bestaand beeld, maken. Het bijzondere is, dat dit nieuwe beeld van vissenhuid wordt gemaakt.

Een ander project is "vis-in-lood". In dit project maak ik met de leerlingen geen glas-in-lood, maar een vis-in-lood afbeelding, dit kan op de ramen van het klaslokaal of iedereen maakt een eigen schilderijtje.

Een scholenproject waar ik niet met vissenhuid werk, maar met kaarsen is "de verstrijkende tijd". Om het verstrijken van de tijd te symboliseren gebruik ik kaarsen die opbranden. De leerlingen gaan de huizen in de buurt van de school schetsen, van deze schetsen worden beelden gemaakt en van deze beelden worden weer kaarsen gemaakt. Uiteindelijk komen deze kaarsen op een plattegrond van de buurt en branden we de kaarsen, de verstrijkende tijd.

Het lijkt mij erg leuk om mee te doen aan het project Kunst op de Hondsrug, sporen en vooral verborgen sporen vind ik erg interessant, wie hebben ze achtergelaten, wat was het, werd er ook iets mee bedoeld?
Hier kun je veel spannende dingen mee doen!!

Over mijzelf

Het materiaal waar ik mee werk bestaat voornamelijk uit natuurlijke restproducten, zoals vissenhuid en huiden van dieren die worden gevangen en vernietigd. Op beeldende wijze wil ik de schoonheid en/of het kwetsbare van het dier laten zien. Vervreemding is een term doe goed bij mijn werk past. Met een niet logische combinatie, b.v. gebruiksvoorwerp van vissenhuid, laat ik de schoonheid van natuurlijke restproducten zien. Het kwetsbare van (gedode/vernietigde) dieren toon ik door ze in vervreemdende posities bij elkaar te plaatsen.