Na de protestwandeling op 14 september is een kleine groep actief gebleven om te onderzoeken wat er nog bijgestuurd kon worden aan het rampzalige traject van het fietspad bij Okkenveen. Niet iedereen die onze actie steunt is tegen de fietsverbinding maar wel tegen de plek waar die gemaakt is en de smakeloze inpassing in het landschap.

Wat hebben we gedaan?

1. We zijn op bezoek geweest bij de gemeente om documenten op te vragen die betrekking hadden op de vergunningverlening en aanleg van het fietspad. Daaronder was een Natuurtoets van Arcadis waarin gekeken is naar de mogelijke schade van de aanleg voor de planten en dierenwereld.

2. Op 15 september was er een vergadering van het Nationaal Beek- en Esdorpen Landschap (NBEL), een organisatie waarin, Gemeenten, Provincie, Staatsbosbeheer (SBB), Natuurmonumenten, Recreatie, Waterschap en Waterleiding-bedrijf zitting hebben. Hier worden de plannen gesmeed om het beek- en esdorpenlandschap van de Drentsche Aa verder te ontwikkelen. Het plan voor de fietsverbinding is daar bedacht en aanvaard.
We hebben die avond met zes mensen van de actiegroep de vergadering van NBEL bezocht. Burgers hebben het recht om voor aanvang van zo’n vergadering in te spreken.
Willem Bok en Philippe Boucher hebben van die mogelijkheid gebruik gemaakt.
Willem Bok heeft ter plekke zijn vertrouwen in SBB opgezegd en zijn testament, waarin hij zijn grond en huisje bij overlijden aan SBB had vermaakt, verscheurd.
Philippe Boucher heeft zijn kritiek op het hele plan en de schade voor het gebied naar voren gebracht en het gedicht, dat zijn vrouw Marianne van Albada had geschreven over de teloorgang van het beekdal, voorgelezen.
Verder is een lijst met vragen en suggesties overhandigd aan de voorzitter van het NBEL, de heer Henk van ‘t Land.
Daarna zijn we demonstratief de vergadering weer uitgelopen om duidelijk te maken dat het ons ernst was en we niet braaf de hele avond naar andere agendapunten wilden luisteren als toehoorders. (zie voor een verslag: NBEL-inspreken 15 september en volgende items)

3. De bestudering van de bij de Gemeente opgevraagde stukken leidde tot drie conclusies:
Ten eerste dat een gang naar de bestuursrechter in Assen op dit moment kansloos is.
Ten tweede dat alleen de Algemene Inspectie Dienst (AID) hier nog kan optreden als men zich niet houdt aan de voorwaarden die gesteld zijn in de ontheffingen inzake de Flora en Faunawet.
Ten derde dat schadelijke afwijkingen in de uitvoering van de plannen, door de aannemer, door de gemeente zelf kunnen worden aangepakt.

4. De natuurtoets, door ecologen va Arcadis gemaakt, bleek na bestudering gewoon broddelwerk; de slager die zijn eigen vlees keurt. Het dier met de hoogste graad van bescherming in Nederland, de Das, werd niet eens gesignaleerd, terwijl aan de Westertse weg al 10 jaar een grote dassenburcht is en de Westerlanden als hun fourageergebied fungeren. Men had dit niet mogen verzwijgen en aan LNV moeten voorleggen voor een ontheffing. Verder wordt in dit ecologisch rapport een aantal beschermde waterdieren genoemd, die hun leefgebied in de oevers van de beek hebben. Men betoogt in een aanvullende natuurtoets dat de brug los van de oevers staat en dus geen schade aan die oevers toebrengt. Maar bij de aanleg van het schelpenpad over de dijk wordt doodleuk een dertig meter lange beschoeiïng aangebracht langs de zanderige strandjes bij de zandkop.
En als laatste maar niet onbelangrijkste omissie, rept het rapport met geen woord over de gevolgen van het gebruik van het fietspad op de natuur. Fietsen, wandelen, honden, picknicken, speelweide, banken en afvalbakken en waarschijnlijk veel parkeerders aan de Westertse weg..

5. SBB kapte op de zandkop 30 eiken van 40 jaar oud. Een geruchtenstroom komt op gang. Wat is hier de bedoeling van? Bij navraag bij NBEL blijkt dat er nog een ander project loopt, het inrichten van een aantal Belvédères in Drenthe, hooggelegen uitzichtpunten. Dat is natuurlijk leuk maar het betekent wel, dat het fietspad niet een doorgaande oversteek is over de Aa, maar dat de zandkop als geheel een toeristische plek gaat worden en iedereen er kan gaar lopen en picknicken.

6. We besluiten op 29 september twee klachten in te dienen bij de AID (Ministerie van LNV) en een verzoek tot handhaving bij de Gemeente Tynaarlo neer te leggen. Het Provinciaal bestuur en de gemeente worden hier van op de hoogte gesteld evenals het NBEL. De klachten zijn bij de AID in behandeling genomen.

7. De secretaris van NBEL nodigt ons uit voor een informatief gesprek dat afgelopen woensdag 8 oktober is gehouden in paviljoen Meerzicht. Aanwezig waren de voorzitter en twee secretarissen van NBEL, twee bestuursleden van Dorpsbelangen, twee leden van de Midlaarder werkgroep “Midlaren-Buiten” en drie mensen van de actiegroep.
Onderwerp van gesprek was onze brief met kritische vragen, en de antwoorden daarop van het NBEL. (zie: NBEL-antwoorden)
Het is een pittig en openhartig gesprek geweest over het hele project en de schade die het huidige traject toebrengt aan de natuurwaarden in het gebied.
Een van de belangrijke conclusies die Henk van ‘t Land trok aan het eind was, dat er zeer veel fout is gegaan in de communicatie tussen NBEL, Gemeente Tynaarlo en SBB aan de ene kant en de inwoners van Midlaren (en wat ons betreft ook Noordlaren) aan de andere kant.
Voor ons werd ook duidelijk, dat, als we er van het begin af aan bovenop hadden gezeten, er misschien wel een fietspad en brug waren gekomen, maar nooit op deze kwetsbare plek.
Er is afgesproken dat NBEL het gesprek van SBB en de gemeente met ons weer op gang zal brengen, niet alleen om samen te onderzoeken wat er fout is gegaan, en daarvan te leren, maar ook om te kijken waar we nog verbeteringen kunnen aanbrengen, of hoe de schade beperkt kan worden.

8. Hoe verder? De actiegroep heeft nu het standpunt ingenomen dat aan de oversteek van de Aa niet meer zo veel te doen valt, maar wel aan het tracé, de Belvédère en de schade voor de Das en de waterdieren. En daar zullen we nu verder op koersen, samen met Dorpsbelangen en de werkgroep “Midlaren-Buiten”.

Philippe Boucher